Krzysztof Miller
Rezerwat ten utworzono w 1970 roku. Obejmuje on całą długość rzeki (171 km) od jej źródeł do miasta Braniewo wraz z niektórymi dopływami i przepływowymi jeziorami: Sarągiem, Łęguckim, Isągiem, Zalewem Picrchalskim. Zajmuje powierzchnię około 4000 ha.
Powstał w celu ochrony gatunkowej bobrów. W otaczających lasach rosną drzewostany mieszane z przewagą sosnowych. Spośród gatunków liściastych rosną tutaj: buki, graby, dęby, a na brzegach Pasłęki wierzby, osiki, brzozy, olchy i inne. Są to tereny trudno dostępne, leżące z dala od większych skupisk osiedli ludzkich. Spotyka się tutaj powalone drzewa, podcięte zębami bobrów, oraz wydeptane przez nich ścieżki do miejsc żerowania. Najdogodniejsze miejsce bytowania dla bobrów to podmokłe łąki, pokryte zaroślami wierzby oraz bylinami łąkowymi, zapewniające chronionym zwierzętom doskonałą kryjówkę i zdrowe pożywienie. Liczba żyjących bobrów na terenie całego rezerwatu waha się od 20 do 40 osobników bytujących w grupach rodzinnych. Jest to rezerwat ścisły, wyłączony z ruchu turystycznego.
POPRZEDNIĄ
NIEŚCISŁOŚĆ
 |
 |
|
 |
||
 |
 |
Justyna BalickaLiczba zdjęć: 14
