Strona Olsztynka

Wyróżnienia "Zasłużony dla Olsztynka" otrzymali:

W 1999 r.

Jan Bondaruk - długoletni dyrektor Liceum Ogólnokształcącego w Olsztynku, ceniony nauczyciel i wychowawca młodzieży,

 A. Gowkielewicz

śp. Antoni Gowkielewicz - społecznik­ inicjator wielu prac społecznych, które realizował razem z mieszkańcami i które przyczyniły się do rozwoju miasta, jeden z inicjatorów budowy przedszkola przy ul. Szkolnej,

śp. Jan Iwanowicz - aktywny działacz sportowy, zaangażowany w rozwój piłki nożnej i kolarstwa na terenie Olsztynka,

Irena Petryna - nauczycielka szkół w Olsztynku i dyrektor szkoły w Waplewie (walnie przyczyniła się do rozbudowy i modernizacji tej placówki), do dziś jedyna posłanka na Sejm z terenu naszej gminy, aktywnie działająca na rzecz miasta i gminy oraz OSP.

 E. Rumbuć

śp. ks. kan. Eugeniusz Rumbuć - długoletni proboszcz Parafii Rzymskokatolickiej pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa, bardzo życzliwy i rozumiejący swoich parafian.

śp. Helena Rymkiewicz - inicjatorka powstania Klubu Seniora, organiza­torka wielu imprez, umiejętnie integrująca środowisko ludzi starszych, pochodziła z Wileńszczyzny.

Ginter Sopella - wieloletni sołtys wsi Kurki - Ząbie, umiejący integrować społeczeństwo lokalne, radny trzech kadencji,

Ewald Szarnowski - wieloletni sołtys wsi Pawłowo, radny kilku kadencji Rady Miejskiej, inicjator wielu działań na terenie sołectwa, długoletni działacz Ochotniczej Straży Po­żarnej,

Rosemarie Trzaska - była miesz­kanka Olsztynka, która przyczyniła się do odbudowania wieży kościoła ewangelickiego, odrestaurowania gotyckich piwnic zamkowych oraz pomogła w sprowadzeniu dzwonu do naszego miasta (codziennie w samo południe rozbrzmiewa jego dostojny "głos pojednania"), "ambasador" spraw Olsztynka na terenie Niemiec.

Jerzy Tytz - pierwszy samorzą­dowy burmistrz Olsztynka dwóch kadencji, inicjator działań proekologicznych w gminie, wspierający inicjatywy tworzenia organizacji pozarządowych, aktywnie współpracujący z tymi organizacjami, zwolennik współpracy międzynarodowej podpisał pierwsze porozumienia o współpracy z zagranicą.
 

W 2004 r.

Jan Budziński - samorządowcowi, radnemu kilku ka­dencji, jednemu z twórców samo­rządności lokalnej Olsztynka po transformacji ustrojowej, długolet­niemu kierownikowi Obwodu Drogowego w Olsztynku, obecnie dyrektorowi Powiatowej Służby Drogowej, zawsze, chętnie wspierającemu samorząd lokalny.

 T.M. Chrzanowski

śp. Tadeusz Mieczysław Chrzanowski - długoletniemu nauczycielowi i wychowawcy mło­dzieży, aktywnemu działaczowi na rzecz rozwoju miejscowej oświaty, inicjatorowi Stowarzyszenia "Pro Gimnazjum", propagatorowi idei rozbudowy gimnazjum w Olsztynku,

Janina Groszek, długoletniej skarbnik gminy, jej wiedza i umiejętności przyczyniły się do rozwoju społeczno-gospodarczego Olsztynka, pracując społecznie wspie­rała wiele organizacji pomagając w prowadzeniu księgowości.

Stanisław Wiesław Gąsiorowski - długoletniemu i nieprzeciętnemu dyrektorowi Miej­skiego Ośrodka Kultury, zaangażowanemu­ w swoją pracę, organizato­rowi większości imprez kulturalnych na naszym terenie.

dh. Jerzy Kozak, który cały swój wolny czas poświęca na działalność społeczną w Związku Harcerstwa Polskiego i Ochotniczej Straży Pożarnej, skupia wokół siebie wielu młodych ludzi szkoląc ich i wychowując.

Bogumił Kuźniewski - historykowi z wykształcenia i zamiłowania, autorowi wielu publi­kacji (artykułów i książek) populary­zujących Olsztynek i okolice, pomys­łodawcy i współzałożycielowi Towarzystwa Przyjaciół Olsztynka oraz lo­kalnej gazetki "ALBO", inicjatorowi wielu działań mających na celu poprawę wyglądu naszego miasta, cenionemu i lubianemu nauczycielowi i wychowawcy młodzieży,

 H. Szpanka

śp. Henryk Szpanka, który pracując społecznie na rzecz samorządu lokalnego od początku jego powstania angażował się we współpracę partnerską z Niemcami, uczestniczył we wszystkich działaniach skierowanych w tym kierunku; jego wkład pracy w organizowanie wszystkich polsko-niemieckich przedsięwzięć jest nieoceniony.

W 2009 r.

 Marian Dąbrowski, działacz sportowy, zasłużony w krzewienie sportu i kultury fizycznej na terenie gminy oraz w rozwój Miejskiego Klubu Sportowego "Olimpia" w Olsztynku.

Tadeusz Kalbarczyk, nauczyciel i wychowawca młodzieży, wieloletni dyrektor Zespołu Szkół im. K.C. Mrongowiusza w Olsztynku, radny rady miejskiej, redaktor czasopism lokalnego "ALBO" i regionalnych. Inicjator budowy pomnika ku czci K.C. Mrongowiusza (obok Salonu Wystawowego w Olsztynku).

 J. Kapuściak

śp. Jan Kapuściak, wybitny leśnik, popularyzator przyrody i łowiectwa, kombatant II wojny światowej oraz twórca wystawy upamiętniającej tragiczne losy jeńców Stalagu IB Hohenstein (obecnie w Gimnazjum im. Noblistów Polskich w Olsztynku, ul. Górna 5). Osoba niezwykle zaangażowana w pracę zawodową, ale również w życie społeczno-gospodarcze Gminy Olsztynek. Jego idea zostanie zrealizowana w Multimedialnym Muzeum Stalagu IB i Historii Olsztynka w ratuszu.

Ryszard Lachowicz, nauczyciel, wieloletni dyrektor Zespołu Szkół im. K.C. Mrongowiusza w Olsztynku, przyczynił się do rewitalizacji gotyckich piwnic zamkowych oraz całego obiektu szkoły (zamku z XIV-XIX w.).

ks. kan. Sławomir Piniaha, proboszcz parafii bł. Anieli Salawy w Olsztynku i budowniczy kościoła pod tym wezwaniem.

W 2014 r.

 Z. Pietkiewicz

Zdzisław Pietkiewicz, lekarz, który współtworzył i rozwijał służbę zdrowia w gminie Olsztynek. Długoletni kierownik ośrodków zdrowia w Olsztynku. Doprowadził do przeniesienia ośrodka zdrowia do siedziby przy ul. Chopina, w której znajduje się do dnia dzisiejszego. Zadbał o dostosowanie i modernizację budynku oraz właściwe wyposażenie i personel  medyczny. Przychodnią kierował do 70. roku życia. Zorganizował również stację pogotowia ratunkowego. Jest przykładem człowieka cieszącego się dużym społecznym i zawodowym uznaniem, umiejętnie godzącym pracę zawodową i życie rodzinne. Największym sukcesem Zdzisława Pietkiewicza jest kilka pokoleń mieszkańców miasta i gminy Olsztynek, którym pomógł przyjść na świat, dbał o ich zdrowie i ratował życie. Tym samym zaskarbił sobie ich wdzięczność i zasłużył na pamięć wśród społeczności.

Alicja Woźnicka – Gro życia zawodowego przepracowała jako nauczycielka historii w olsztyneckich szkołach oraz jako dyrektor Szkoły Podstawowej nr 1 w Olsztynku. Radna czterech kadencji, w tym przewodniczyła Radzie Miejskiej w Olsztynku. Obecnie pełni funkcję Przewodniczącej Komisji Gospodarki i Budżetu. Przyczyniła się do powstania wielu organizacji pozarządowych i podjęcia szeregu cennych inicjatyw.

Marianna Kucińska – wieloletni nauczyciel muzyki olsztyneckich szkół. Założyła i prowadziła społecznie wiele chórów i zespołów wokalno-muzycznych nagradzanych na różnego rodzaju konkursach i festiwalach. Nadal czynnie uczestniczy w życiu społecznym i kulturalnym organizując szereg imprez szkolnych i środowiskowych oraz prowadząc studio wokalne. Jedna z laureatek Plebiscytu „Szukamy Olsztyńskiego Keatinga”.

Jadwiga Wieczerzak – etnolog i muzealnik w Muzeum Budownictwa Ludowego-Parku Etnograficznym w Olsztynku. Wielokrotnie wyróżniana za wkład w ochronę, kultywowanie i propagowanie  materialnego i duchowego dziedzictwa kulturowego Warmii, Mazur i Powiśla, w tym ludności pochodzenia ukraińskiego i białoruskiego. Stworzyła kolekcję muzealiów, które do dziś są nieocenionym źródłem informacji o kulturze ludowej, współczesnej twórczości ludowej i amatorskiej.  Organizatorka kilkudziesięciu wystaw w kraju i zagranicą. Współorganizatorka  kiermaszów, jarmarków, targów sztuki ludowej oraz imprez etnograficznych. Autorka wielu publikacji i znakomita propagatorka szeroko pojętej edukacji muzealnej. 

dr Krystyna Janukowicz – wybitny lekarz alergolog Wojewódzkiego Szpitala Rehabilitacyjnego dla Dzieci w Ameryce. Doktor nauk medycznych. W pracy doktorskiej „Wpływ leśnego mikroklimatu Ameryki k. Olsztynka na stan zdrowia dzieci ze schorzeniami alergicznymi nawracającymi i infekcjami układu oddechowego” Pani Doktor udowodniła, że  w okolicach Ameryki występuje mikroklimat leczniczy zbliżony do klimatu Rabki. Miało to olbrzymi wpływ na zwiększenie renomy Szpitala.

Ks. Janusz Koniec – w roku 2014 obchodził 50-lecie kapłaństwa. Zapisał się w historii naszej Ojczyzny: w 1956 uczestnik wiecu w Zamościu, współautor petycji o uwolnienie ks. kard. Stefana Wyszyńskiego, współorganizator zbierania darów dla uczestników powstania węgierskiego. W latach 60- i 70-tych XX w. prowadził grupy Ruch Światło-Życie, w grudniu 1970 wspierał demonstrantów i represjonowanych w Elblągu. Uczestnik wydarzeń sierpniowych 1980 w Stoczni Gdańskiej im. Lenina i w Elblągu. Od 1998 proboszcz parafii św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Waplewie. Doprowadził do remontu świątyni, plebani i otoczenia. Ksiądz Proboszcz uratował dla potomnych piękno średniowiecznych murów i zabytkowe wyposażenie kościoła. Kościół wzbogacił się również o zabytkowy portret patrona, a przestrzeń świątyni wypełniły dźwięki odrestaurowanych organów. Przyczynił się do integracji parafian.

Ks. dziek. Stanisław Pietkiewicz – w roku 2014 obchodził 35-lecie kapłaństwa. Od 1997 r. proboszcz parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Olsztynku. Inicjator ustanowienia przez Stolicę Apostolską św. Piotra Patronem Olsztynka oraz rewitalizacji zabytkowego kościoła Najświętszego Serca Pana Jezusa. Poczynił starania, żeby parafia stała się jednym z ważniejszych ośrodków kultu Miłosierdzia Bożego i Sług Bożych: św. Siostry Faustyny, św. Jana Pawła II i bł. Michała Sopoćki poprzez sprowadzenie ich relikwii do Olsztynka.

Andrzej Janukowicz – wybitny lekarz i organizator, długoletni dyrektor Wojewódzkiego Szpitala Rehabilitacyjnego dla Dzieci w Ameryce. Dzięki jego działaniom szpital znacznie się rozwinął i zyskał wysoką renomę, którą cieszy się do dnia dzisiejszego. Obdarzony dużym zaufaniem społecznym, co zaowocowało uzyskaniem mandatu radnego w pierwszych wolnych wyborach do samorządu gminnego w roku 1990. Wychował godnego następcę, który sprawnie zarządza szpitalem największą tego typu placówką w Polsce.

śp. Jan Wencław – żołnierz Wojska Polskiego brał udział w krwawych walkach o wyzwolenie naszej ojczyzny. Pełnił wiele funkcji społecznych. Przez blisko 20 lat był sołtysem Jemiołowa, radnym Gromadzkiej Rady Narodowej oraz Rady Gminy w Olsztynku oraz Prezesem Związku Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych – Koła w Olsztynku.

Lucjan Hodyra – łącznie przepracował ponad 60 lat, jako nauczyciel oraz w służbie związkowej. Obdarzany dużym zaufaniem - stał zawsze na czele struktur gminnych Związku Nauczycielstwa Polskiego. Ceniony i znany ze swojej społecznikowskiej pasji oraz wysokiej kultury prowadzenia dialogu społecznego. Kronikarz miasta od 1966 r.

Andrzej Jakubowski – od 1998 roku sołtys sołectwa Mierki. Niezwykle skuteczny organizator. Za jego kadencji sołectwo zyskało nowe piękniejsze oblicze. Chętnie podejmuje zgłaszane pomysły, by zamienić je w konkretne inicjatywy. Wspiera również działalność Szkoły Filialnej w Mierkach i koła gospodyń.

Stanisław Pisarski – Komendant Miejsko-Gminnego Związku Ochotniczych Straży Pożarnych w Olsztynku i Naczelnik Jednostki Operacyjno-Technicznej. Z oddaniem realizuje zadania na rzecz poprawy ochrony przeciwpożarowej i bezpieczeństwa na terenie gminy. W 2006 r. jako pierwszy dowodził akcją ratowniczą Zakładu Tymbark w Olsztynku, gdzie pożar mógł spowodować rozszczelnienie zbiornika amoniaku co stworzyło realne zagrożenie dla życia i zdrowia  mieszkańców. Znany z działań integrujących – zwłaszcza w przy okazji obchodów jubileuszy istnienia OSP –  jak również ze współpracy zagranicznej.

Jerzy Podlewski –  radny Rady Miejskiej w latach 2002-2006, działacz sportowy, organizator niezliczonych imprez sportowych, wieloletni trener i prezes Ludowego Klubu Sportowego „Gryf” Platyny. Przez swoją działalność integrował miejscową społeczność i był znakomitym wzorem i wychowawcą dla dzieci i młodzieży.  

W 2016 r.

Z. Jatczak

Zygmunt Jatczak – urodził się 1 stycznia 1924 roku w Warszawie. W tym miejscu zastała go II wojna światowa. Już jako 15- latek doświadczył zderzenia z śmiercią będąc w obozie koncentracyjnym w Majdanku. Wyzwolony dzięki zabiegom matki rozpoczyna działalność  wojskową i powstańczą. Podczas Powstania Warszawskiego walczył w Batalionie ‘Miotła’, a później „Czata”. Ocalały z walk, po kapitulacji powstania został wywieziony do obozu Westertimke. Po zakończonej II wojny światowej, w 1947 roku wstąpił do Legii Cudzoziemskiej. Rok później został powołany do Legii w Indochinach w 13 D.B.L.E. Po zakończonej służbie, w 1952 roku powrócił do Francji, gdzie mieszkał do 1959 roku. Następnie powrócił do Polski. Powrót do Warszawy  ze względu na brak zgody ambasady polskiej okazał się być niemożliwy. Zygmunt Jatczak postanowił osiedlić się w Olsztynku, gdzie mieszka do dnia dzisiejszego. Wielokrotnie był odznaczany, w tym Krzyżem Walecznych za Powstanie oraz Medaille Militaire za Indochiny. W 2015 roku odbyła się prezentacja książki Zygmunta Jatczaka i Krzysztofa Schramma "Niczego nie żałuję! Od Powstania Warszawskiego z Armią Krajową do Indochin z Legią Cudzoziemską."