Placówka Samorządu Województwa Warmińsko-Mazurskiego.
Został usytuowany na obrzeżu ogromnego kompleksu leśnego, w odległości około 5 km na północ od Olsztynka i 1000 m od szosy biegnącej do Olsztyna; dawniej był to las miejski Olsztynka. W 1903 roku otwarto sanatorium przeciwgruźlicze dla 120 - 150 chorych. Główny budynek trzy piętrowy o kubaturze 18 515 m5 liczył 1458 m2 powierzchni. Pierwszym dyrektorem był doktor Lieven. Przed 1939 rokiem przeprowadzono modernizację sanatorium, w okresie drugiej wojny światowej mieścił się tutaj szpital wojskowy dla rannych żołnierzy niemieckich. Rosjanie nie zniszczyli obiektu, jedynie w znacznym stopniu zdewastowali. W listopadzie 1948 roku przyjęto pierwszych pacjentów, były to polskie dzieci chore na gruźlicę. W następnym roku leczyło się tutaj 740 dzieci. Od 1975 roku zmieniono profil sanatorium - powstał Wojewódzki Szpital Rehabilitacyjny dla Dzieci.
Szpital stanowi jakby małą aglomerację; posiada własne ujęcie wodne, kotłownię gazową, oczyszczalnię ścieków, oświetlenie terenu, drogi dojazdowe. W przyległym do budynku głównego skrzydle mieszczą się jadalnie, kuchnia, magazyny, pralnia. Poza tym znajdują się inne budynki: pawilon biurowo-mieszkalny parterowe przedszkole, jeden parterowy i dwa piętrowe budynki mieszkalne oraz kilka zabudowań gospodarczych (garaże, warsztaty). Całość zabudowań szpitalnych otoczona jest lasem, którego partie bezpośrednio stykające się z obiektem uznano za klimatyczno-uzdrowiskowe i jako takie nie podlegają wyrębom, poza cięciami sanitarnymi. Rośnie tu bór mieszany, z przewagą sosen i świerków liczących od 160 do 170 lat. Dalej leżące obszary leśne są młodsze; liczą od 100 do 110 lat i od 50 do 90 lat. Oprócz drzew iglastych występują osiki i sporadycznie dęby, podrostem dominującym jest leszczyna. Na obszarze leśnym żyje liczne pogłowie dzikiej zwierzyny: jeleni, saren, dzików. Spotkać też można lisy, borsuki, żbiki, kuny, piżmaki, jenoty. W całym lesie występują masowo różnorodne ptaki. Z mniej pospolitych można spotkać: sowę uszatą, kanię rudą, pustułkę, jastrzębia. Na tafli jeziora Pasłęk okresowo wypoczywają łabędzie, dzikie kaczki, a nad brzegami Pasłęki - czaple siwe. Tuż obok szpitala rozciąga się jezioro Pasłęk o powierzchni 8,8 ha, przez które przepływa rzeka Pasłęka. Jezioro stanowi idealne kąpielisko, natomiast rzeka Pasłęka jest rezerwatem przyrody; w jej biegu znajdują się żeremia bobrów.
Ogromne obszary leśne stwarzają specyficzny mikroklimat. Został on przebadany przez doktor nauk medycznych Krystynę Janukowicz, która udowodniła pozytywny wpływ tego mikroklimatu na stan zdrowia dzieci z nawracającymi zakażeniami dróg oddechowych. Zanieczyszczenie powietrza atmosferycznego jest mniejsze niż w Rabce, średni roczny opad pyłu jest dwukrotnie mniejszy, a stężenie dwutlenku siarki czterokrotnie mniejsze.
Szpital dysponuje 125 miejscami. Na dwóch oddziałach leczone są nabyte i 122 wrodzone choroby narządu ruchu, wrodzone i nabyte choroby układu nerwowego, choroby mięśni, choroby układu oddechowego i alergie. Pracują tutaj lekarze i rehabilitanci o wysokich kwalifikacjach. W leczeniu wykorzystuje się: kinezyterapię (leczenie ruchem), fizykoterapię (prądy małej i wielkiej częstotliwości), hydroterapię (oddziaływanie wody na organizm), masaż i hipoterapię.
Dzieci objęte są opieką pedagogiczną przez cały tydzień w ramach zajęć szkolnych i pozalekcyjnych. Zajęcia te prowadzą doświadczeni w pracy z dziećmi chorymi nauczyciele i wychowawcy. Program dydaktyczno-wychowawczy ma na celu stworzenie małym pacjentom przyjaznego klimatu, który przyspiesza powrót do równowagi fizycznej i psychicznej. Wiele zajęć wykracza poza formy opieki charakterystycznej dla szpitali. Chore dzieci biorą udział w dyskotekach, ogniskach, zajęciach sportowych, biwakach, wycieczkach itp. Mają możliwość wypowiedzenia się na łamach swojej gazetki „Nasza Ameryka". Tutaj odzyskują wiarę we własne siły, uczą się żyć w normalnym środowisku, do którego powrócą po pobycie w szpitalu. Szpital posiada własną witrynę internetową >>
![]() |
![]() |
|
![]() |
![]() |